Poput kancera koji zahteva hemoterapijski otklon dok ne bude kasno, mladenovačkom fudbalu je potrebno hitno izlečenje. I dok bolesnik ravnodušno prihvata svoje stanje nemoći ne mareći previše ko će mu ponuditi terapijsku pomoć, okruženje je do te mere ravnodušno da se čak i ne vidi iz ljušture sačinjene od tkiva sopstvenog egoizma.
U Mladenovcu decenijama niko ne prihvata na sebe odgovornost za rezultatske neuspehe, lošu infrastrukturu, katastrofalnu klupsku organizaciju, propuste u radu sa mlađim uzrastima… Niko sebe ne krivi ni zbog toga što su prostorije najstarijeg mladenovačkog ligaša od pre nekoliko dana bez električne energije zbog nagomilanog duga i pristiglih tužbi od EDB-a. Kad su u pitanju propusti i odgovornosti koje se odnose na funkcinisanje klubova, ono tvrdo JA gotovo i da ne postoji jer ga pojedinci pretvaraju u pijedestal, odnosno cirkusko postolje sa čijeg vrha poput akrobate izvode svoje veštine. Svidelo se to nekome ili ne, u ovom trenutku možda je to i najadekvatnije poređenje kad je reč o primerenom opisu zbilje mladenovačkog fudbala.
Pre šesdeset godina, tačnije u avgustu 1962. fuzionisali su se mladenovački fudbalski klubovi Jedinstvo i Metalac. Spajanje dva kluba izvršeno je po političkoj liniji, a novi klub dobio je ime grada koje i danas nosi. Iste godine, klub je ostvario istorijski uspeh. Najpre je postao pobednik Fudbalskog Kupa Srbije savladavši u finalu čačanski Borac rezultatom 4:3 (na slici izaslanik FSS Bata Dacković predaje kristalnu vazu kapitenu Milisavu Niketiću), da bi u šesnaestini Kupa Jugoslavije doživeo poraz od zeničkog Čelika (2:6). OFK Mladenovac je dospeo do nokaut faze najmasovnijeg sportskog takmičenja na tlu milionske Jugoslavije što teško da može danas dopreti do svesti onih koji su kasnije po partijskim linijama ili koalicionim sporazumima postavljani na čelo klubova sa teritorije mladenovačke opštine. Nažalost, danas se rezultatski dometi mere kroz prvenstvene duele sa Zucama, Sremčicom, Vinčom, Kosmajem iz Ralje…
Igrao je OFK Mladenovac i u drugostepenom srpskom takmičenju. Vrilo je na Seltersu kao u košnici tokom duela sa kruševačkim Napretkom, niškim Radničkim ili u šesnaestini nacionalnog Kupa sa novosadskom Vojvodinom. Sunovratio se najstariji mladenovački ligaš (za dve godine biće stoleće postojanja jer je klub 1924. godine osnovan pod imenom “Janko Katić”) i do opštinske lige, a i da tad mnogi nisu previše bili zabrinuti zbog postojećeg stanja.
Kako je OFK Mladenovac oduvek bio sinonim za fudbalsko loptanje u varoši podno Kosmaja, to ne znači da je nebitna situacija u drugim klubovima sa teritorije mladenovačke opštine. Nažalost mrak sa Seltresa kao da je pustio kandže tako da rezultatski guta i nekadašnje srpskoligaše, osvajače Kupa Beograda i učesnike nokaut faze Kupa Srbije, jagnjilsku Šumadiju koja je u trenucima ekspanzije mladenovačkog fudbala nesrećno eliminisana od Inđije i Kovačevčane poražene od kulskog Hajduka.
Možda su najbolji pokazatelj mladenovačkog fudbala rezultati utakmica odigranih tokom vikenda. U Beogradskoj zoni , OFK Mladenovac je poražen na svom terenu od GSP Poled Dorćola rezultatom 1:2, dok je u Prvoj beogradskoj ligi jedino pobedu ostvario Rabrovac koji je kao gost rezultatom 2:1 savladao Napredak iz Međulužja i tako zahvaljujući duelu dva kluba iz mladenovačke opštine bila je to jedina pobeda dok su drugi nanizali poraze: Kaluđerica- Velika Krsna 3:0, Dubona – Dunavac 1:4 i Pudarci- Šumadija 2:0.
Ne može se reći da nije bilo pomoći i donacija klubovima. Onima u opštinskoj ligi OFSM je poklanjao lopte, mreže, za takmičenje u ligi koja je pod ingerencijom FSB plačen je prevoz, paušali, lekarski pregledi…
Ne treba zaboraviti i na medijsku podršku, tako da je portal Mladenovac Uživo godinama bez ijednog dinara naknade emitovao izveštaje, pa čak i direktne prenose čime teško da se mogu pohvaliti klubovi četvrtostepenog fudbalskog takmičenja. Pre šest meseci na istom portalu direktno je emitovan i komšijski derbi Prve beogradske lige između Kovačevca i Šumadije iz Jagnjila.
Kriza mladenovačkog fudbala traži odgovore na brojna pitanja: Da li je fudbal u Mladenovcu postao igra zbog igre u kojoj je rezultat u drugom planu? Da li mladenovački fudbal ima kvalitetnih trenera, ili su to samo oni koji su nekada dovođeni iz Beograda i bili „debelo“ plaćani iz opštinske kase? Da li je mladenovački fudbal u krizi zbog igračkog potencijala, jer da se ma koliko nespremno ulazi u pripremni period , ponižavajuće je da seniorski tim nije u mogućnosti da parira omladincima Zvezde od kojih je primio osam golova, a zatim je usledilo još nekoliko šokantnih poraza od kojih je najtaziji onaj od Sinđelića (1:7)?
Šta je to na čemu temelje rezultate protivnici mladenovačkih klubova u Prvoj beogradskoj ligi i da li je to još uvek za neke „samo trenutak nadahnuća“ pa da u pojedinim izveštajima tokom sezone stoji zapisano: Boleč- Rabrovac 7:0, Napredak (M ) – Boleč 0:5, Kaluđerica – Dubona 9:0, Šumadiaja- Boleč 0:5, Napredak (M) –Kaluđerica 0:5…?
Kad je to mladenovački fudbal u poslednjih deset godina realizovao transfer igrača iz svojih redova koji je zaigrao ako ne u Superligi Srbije, ono bar u drugostepenom saveznom takmičenju?
Savremeni fudbalski tokovi ne priznaju poveze na očima i zato bolje na vreme da bacimo pogled kako bi uočili stvarno stanje u kojem ne može biti prioritetniji ishod utakmice veterana u odnosu na mlađe selekcije bilo kojeg kluba.
Svako ko je pomislio da je reč o trenutnoj krizi i da se na sunovrat mladenovačkog fudbala odavno nije upozoravalo, taj greši jer postoje i brojni video zapisi kao i ovaj koji može poslužiti kao podsetnik na dešavanja od pre sedam godina:
