U drugom delu feljtona koji ima za cilj doprinos boljitku razvoja mladenovačkog fudbala i stavljanju akcenta na rad sa mlađim kategorijama, između ostalog napravićemo i poređenje sa dve slične beogradske opštine, čiji su nosioci razvoja Radnički i Kolubara.
Fudbalski sujetni, ali i nedovoljno upućeni reći će kako su ove sredine isključivo zahvaljujući finansijskoj pomoći obrenovačke Termolektrane “Nikola Tesla” ili lazarevačkog Rudarskog basena “Kolubara” stvarale svoj igrački kadar. Takve tvrdnje daleko su od istine, a istina je :
Legendarni obrenovački trener Miodrag Arsović Arsa, pokrenuo je 1995. godine sopstvenu školu fudbala Obrenovac 1905. Ova škola fudbala bavi se radom sa mlađima koji započinju svoje prve fudbalske korake i u njoj ostaju do četrnaeste godine, zatim oni njtalentovaniji nastavljaju razvoj u drugim klubovima širom Srbije i Evrope.
U Arsovićevoj školi su ponikli Nemanja Matić, Filip Đuričić, Radoslav Petrović, Marko Siimić, Ivan Radovanović, Uroš Đurđević… Reč je o fudbalskom proizvodu čija sveukupna cena na tržištu iznosi pedesetak miliona evra, tako da priče kako su oni postali fudbalske zvezde zahvaljujući obrenovačkoj Elektrani i opštini je izmišljotina ne bi li se kroz diskusije prikrili stvarni razlozi zašto Mladenovac već desetak godina nije iznedrio igrača koji trenutno nastupa na superligaškoj sceni.
Jednom prilikom iskusni fudbalski vuk, Arsović je rekao- Mislim da su ovi treneri koje imam ja sada daleko najbolji u ovom poslu, zato što niko od njih koji su počeli pre 20 godina nije otišao. Specijalizovali su se za ovo i imaju oko, zanju šta kome treba, vode evidenciju ako treba da se popravi leva noga, skok i tako dalje , oni sve to odrade i onda tek ja nastupam…
Kad je reč o nekadašnjem prvoligašu obrenovačkom Radničkom, on je na putu da doživi sudbinu OFK Mladenovca, jer je trenutno poslednjeplasirani tim srpske lige Beograd koji je na petnaest prvenstvenih mečeva ostvario samo jednu pobedu i četiri nerešena ishoda. A, ne treba zaboraviti da su nekad boje kluba branili rođeni Obrenovčani Nenad Jestrović, Filip Đuričić, Marko Docić… i brojni iz škole Miodraga Arsovića.
Za razliku od mladenovačkog fudbala, lazarevački trenutno živi najsvetlije, istorijske dane. Kolubara se u najelitnijem rangu takmiči drugu sezonu zaredom i okosnicu tima čine rođeni Lazarevčani koji su ponikli u ovom klubu, gradili superligašku i internacionalnu karijeru , vratili se u klub svog detinjstva i mladosti. To se pre svega misli na Nikolu Jankovića (sa Čukaričkim osvojio Kup Srbije, slovenački Krško, češki Jablonec, Inđija), Nikolu Vasiljevića (osvojio šampionsku titulu sa Bate Borisovim, branio boje japanske Tokušime, rumunskog Padorija, novosadske Vojvodine…), Nemanju Nikolića (Crvena zvezda, Dinamo Minsk, Bate Borisov, Hapoel, Voždovac, Spartak), do pre nekoliko dana, jer je prešao u Novi Pazar, najboljeg strelca tima Miloša Filipovića (Voždovac, šampion sa Zrinjskim , prvi strelac bosanskog prvenstva, igrao i u grčkiom AEL-u), Nemanju Andrića koji je godinama branio boje mađarskih klubova Ujpešta, Kaposvara, Đera dok je iz rodnog grada na superligašku scenu krenuo preko Obilića i Rada, a tu je i Stefan Marjanović koji se u Lazarevac vratio iz FK Podgorice.
Ono što je je činjenica, to je da lazarevačka opština izdvaja mnogo veća novčana sredstva od mladenovačke pomažući fudbalski klub, da je stadion renoviran i da se noćne utakmice igraju pod možda najboljim osvetljenjem na srpskoj superligaškoj fudbalskoj pozornici.
U poređenju sa ove dve fudbalske sredine, nijedan rođeni Mladenovčanin nikad nije bio trener srpske superligaške ekipe. Obrenovački Radnički je bio odskočna daska za Miloša Veselinovića koji se kasnije edukovao i sedeo na klupi Inđije, Voždovca, Javora, surduličkog Radnika, bio pomoćnik u PAOK-u i Makabiju, asistent u Votfordu, trenutno radi škloli za trenere Fudbalskog saveza Srbije .
Doskorašnji šef stručnog štaba Kolubare, Lazarevčanin Dejan Đurđević, kojeg je zamenio dugogodišnji trener svih selekcija “rudara” Veroljub Dukanac, trenersk zanat je pre rodnog grada kalio u OFK Beogradu, mlađim selekcijama FSS, Zemunu, Radničkom (KG), Čukaričkom, bio je trener u Uzbekistanu i direktor nacionalnog tima ove bivše sovjetske republike.
Gde su mladenovački treneri na srpskoj prvoligaškoj ili evropskoj pozornici? Za utehu nije da nema rođenih Mladenovčana koji će možda jednog dana sesti na klupu nekog kluba iz elitnog ranga. Za rad sa mlađim uzrastima edukuje se Ivan Nedeljković, a početna stanica u njegovom trenerskom razvoju je AEK, višestruki šampion Grčke.
Nedeljković (1978) na svoje fudbalsko putešestvije krenuo je iz mlađih selekcija OFK Mladenovca koje je tada trenirao Aleksandar Pavlović-Paja, da bi igrao u mlađim selekcijama Partizana i Rada, a onda je sledila grčka odiseja (Karditsa, Asteras, Penaegialos, Eolikos, Rodos, Larisa, Chaidariou, Egaleo, Kavala, Paraskevi, AE Irakliou, Aot Almou).
Sledi nastavak!
