Igrom sudbine ili karmičkog sleda dogadjaja u kojima su uloge dodeljene istim akterima, ali čiji se putevi razdvajaju u trenucima potpuno suprotnih osećanja, OFK Mladenovac i beogradski Hajduk ponovo su odigrali utakmicu nakon koje je jedan od ova dva tima morao da se preseli u niži stepen takmičenja.
Poslednju srpskoligašku utakmicu OFK Mladenovac odigrao je 11. juna 2014 godine, a za oproštaj od republičkog ranga, sudbina ili karma poslale su na Selters tim Hajduka koji je u svim segmentima igre pregazio Mladenovčane, savladavši ih sa 4:1 i poslao u Beogradsku zonu iz koje se nekadašnji drgoligaš strmoglavio i zaglibio u kukuruzligaškim takmičenjima, kako onim koja su u nadležnosti beogradske kuće fudbala tako i opštinskog fudbalskog saveza.
Posle punih pet godina, OFK Mladenovac izborio je plasman u Srpsku ligu – Beograd, a za poslednju prepreku imao je očerupane lionske golubove koji su davno izgubili i poslednju nadu da će se i naredne sezone takmičiti u Beogradskoj zoni. Od samog početka susreta domaćin nije podsećao na golubove već na guske koje dezorijentisano tumaraju po magli , što je OFK Mladenovac kaznio sa “skromnih” 1:5, jer da lopta u tri navrata nije pogadjala prečku, odnosno stativu i da su Djordjević, Matejić i Milošević bili malo koncentrisaniji ili miljenici sreće u završnici akcija, posebno u prvom poluvremenu, trijumf tima sa Seltersa mogao je biti i ubedljiviji.
Ipak, vremenski uslovi u kojima je odigrana utakmica bili su daleko od bilo kakve magle, jer se igralo po sparnom i zuzetno teškom vremenu koje bi sputavalo i mnogo kvalitetnije timove nego što su to OFK Mladenovac i Hajduk. Poput Atletka iz Bilbaa za koji isključivo nastupaju Baskijci, tako je OFK Mladenovac ove sezone po prvi put u svojoj istoriji obezbedio plasman u viši rang takmičenja, a da su celokupan roster iznedrili lokalpatriotski duh i mladenovačko fudbalsko okruženje.
Umesto “legije stranaca” koja je postala kostur tima i stvarnost u savremenim fudbalskim tokovima, dovodeći tako u klubovima do degradacije rad u sopstvenih omladinskih škola, ove sezone klupska politika na Seltersu bila je okrenuta davanju prednosti igračima koji su ponikli u mladenovačkim timovima ili su ih iznedrile mladje slekcije OFK Mladenovca što je na kraju dalo rezultat, iako je klupski bužet bio mnogo skromniji nego svih onih godina u kojima su se osvajali rangovi i obezbedjivao plasman u republički ili savezni stepen takmičenja.
Trener Goran Spasić, u većem delu prvenstva njegov pomoćnik Siniša Janković, fizioterapeut Vladan Glišić i još nekolicina saradnika putovali su kroz proteklih trideset prvenstvenih kola od nemila do nedraga, svesni da će neuspeh biti pripisan stručnom štabu i igračima, a da će u slučaju izborenog plasmana u Srpsku ligu zasluge prikupiti i znani i neznani, nisu gubili snagu i kad je bilo najteže. Podneli su bolno, ali nisu se predali ni kad su se ovog proleća bodovima na Seltersu sladili protivnički timovi ostavljajući u neverici publiku koja je već uveliko proslavljala dugo čekani povratak u republički rang takmičenja.
Ćutalo se o mnogo čemu, ali jednom i to mora da bude poznato mladenovačkoj fudbalskoj javnosti. Bio je trener Spasić izložen pritiscima, mučio je muku da uskladi mladost i iskustvo, nametne autoritet onima koji bi da sebe izdignu iznad kolektiva, nudio je i ostavku preuzimajući odgovornost zbog gubitka bodova u kojima je njegov tim slovio za favorita, medjutim kao što je to bilo pre deset, dvadeset ili pedeset godina , u Srbiji golove još uvek ne postižu samo igrači, već to čine i raznorazni opštinski oci.
U trenucima kad je bilo najteže, ako ništa drugo, ono bar moralnu podršku imao je od Gorana Spasojevića, člana veća GO Mladenovac zaduženog za sport. Iako obavlja funkciju potpredsednika Fudbalskog saveza Beograda, Spasojević je bio tvrdi protivnik zakulisanih fudbalskih radnji zahvaljujući kojima bi OFK Mladenovac imao olakšan put do Srpske lige. A, u prilog tome najbolje govori podatak da su Mladenovčani ovog proleća na Seltersu izgubili šest bodova, da su oštećeni za najmanje dva nedosudjena jedanaesterca i da ni na jednom gostovanju kao ni na domaćem terenu nisu imali naklonost sudija.
OFK Mladenovac se nakon teritorijalne reorganizacije prvi put u Beogradskoj zoni takmičio u sezoni 1975/1976, a u srpskoligaškom društvu debitovao je 1986. godine, obezbedivši plasman kao šampion tadašnjeg petostepenog ranga takmičenja (postojale su Prva i Druga srpska liga). Ovog puta OFK Mladenovac u Srpsku ligu ulazi kao drugoplasirani tim sa šesdeset osvojenih bodova, isto onoliko koliko je osvojio i šampion TEK iz Velikih Crljena, ali gol razlika iz medjusobnih susreta ova dva tima bila je tas na vagi koji je prevagnuo na stranu kluba iz lazarevačkog predgradja.
Ovo je vreme slavlja mladenovačkog fudbala, ali ujedno obaveza i odgovornost više za predesdnika kluba Zorana Stevanovića, opštinske strukture i sve one kojima je OFK Mladenovac na srcu.
Ovo je uspeh trenera Spasića i njegovih izabranika!
Dragan Nikolić.
